تعریف اعتبار اسنادی یک اصطلاح برای پرداخت است که عموماً در معاملات بینالمللی استفاده میشود. این اسناد به طور عمده در معاملات تجاری بینالمللی مهم استفاده می شود زمانیکه عرضه کننده در یک کشور و مصرف کننده در کشور دیگری است. به عبارت سادهتر اعتبار اسنادی تعهد بانک خریدار برای پرداخت مبلغ کالاهایی است که فروخته شده است. .
عقیده ی غالب در معاملات تجاری بینالمللی آن است که ریسک را از خریدار واقعی به بانک منتقل کنند.
اعتبار اسنادی از نظر لغوی یک سند است که معامله ای بین خریدار و فروشنده را توصیف میکند. این سند توسط خریدار به فروشنده پیشنهاد می شود. این مکانیزم به خریدار اجازه میدهد تا تواناییاش را برای پرداخت کالاهای خریداری شده محقق می سازد و همین طور فروشنده مطمئن گرداند که صورت حساب کالاهایش پرداخت خواهد شد.
یک ال سی تجاری سند است که غالبا توسط موسسات مالی صادر می شود، و به طور عمده در امور پولی تجارت مورد استفاده قرار می گیرد. ال سی در واقع تعهدی غیر قابل فسخ برای پرداخت مقداری پول است. ال سی در تجارت بینالملل، برای معاملات بین فروشنده از یک کشور و خریدار از کشوری دیگر اهمیت فراوانی دارد. طرفین سند ال سی شامل این افراد می شود:
۱- یک شخص ذینفع (مثلا فروشنده)، که قرار است پول را دریافت کند.
۲- بانک صادرکننده، که شخص خریدار مشتری آن است.
۳- بانک ابلاغ کننده که شخص ذینفع مشتری آن است.
تقریبا تمام اسناد ال سی غیر قابل فسخ و بازگشت هستند به این معنا که بدون رضایت شخص ذینفع، بانک صادرکننده و بانک تایید کننده امکان فسخ یا تغییر آن وجود ندارد
– منبع
Hits: 0