یک موبایل چگونه موبایل می شود؟ مطمئنا چیزی بیشتر از یک پردازنده و قاب پلاستیکی مورد نیاز است! بیشتر تلفن هایی که در بازار می بینید، حاصل همکاری های بسیار گسترده ای هستند. همکاری هایی که از شکل دادن مفهوم یک طرح، تا طراحی و تولید نهایی آن گسترده شده اند. موبایل ها چه زمانی وارد صف عرضه اپراتورها می شوند؟ چقدر طول می کشد تا وارد بازار شوند؟ قیمتشان چگونه تعیین می شود و چه نوع مشکلاتی می توانند در عرضه آن ها تاخیر ایجاد کنند؟ این ها سوالات متداول در ذهن همه ما هستند. جسیکا دولکورت (از cnet) به سراغ طراحان سخت افزار، رابط کاربری و مدیران تولید این عرصه رفته و سعی کرده تا پاسخ این سوال ها را بیابد.
– در آغاز:
توسعه یک موبایل معمولا با یکی از دو سناریوی زیر آغاز می شود. اکثر اوقات، کارخانه تولید کننده اصلی، تلفن ها را طراحی و مشخصات آن ها را تنظیم می نماید. نمونه کارها تولید شده و برای هماهنگی به حامل ها ارسال می شوند. (منظور از حامل ها، همان اپراتورهای تلفن همراه است که موبایل ها را به صورت قراردادی به مشتریان عرضه می کنند.)
بعضی اوقات هم داستان برعکس می شود و حامل، به کارخانه تولید کننده، سفارش ساخت یک تلفن با برند خودش را می دهد. این سناریو را می توان در تلفن های سری Sidekick و MyTouch از اپراتور T-Mobile و تلفن های سری Droid از ورایزون مشاهده کرد. (هر چند ورایزون این قضیه را تایید نکرده است)
• سناریو یک: یک کیف پر از تلفن
داستان با یک فروش بزرگ بین حامل و سازنده آغاز می شود. برگ های برنده سازنده، تلفن هایش هستند. پس نماینده شرکت سازنده؛ با یک کیف که به معنای واقعی پر از تلفن شده، وارد می شود. یک معرفی کامل از قابلیت های مختلف تلفن، مخاطبان آن، و روند فروش احتمالی داده می شود. سپس به بحث ها و سوالات بر سر مشخصات و طراحی تلفن، پاسخ داده می شود.
بعد از این مرحله، تشریفات اداری کار آغاز می شود. به جزئیات و مواد به کار رفته در بدنه تلفن توجه خاصی می شود و نمونه های آزمایشی نیز تست می شوند. طراحان صنعتی نگرانی های خود را از مشکلات طراحی تلفن اعلام می کنند و در صورت نیاز، پیشنهاد تغییرات جزئی در بدنه را می دهند. این تغییرات می توانند شامل رنگ بندی قسمت های مختلف تلفن، ظاهر اسپیکر ها و یا پوشش سطح پشتی تلفن باشند. حتی ممکن است تغییراتی در ظاهر تلفن هم اعمال شوند. البته تمام این تغییرات جزئی خواهند بود.
برای این که مساله را بهتر درک کنید، فرض کنید شرکت تولید کننده طرح یک گوشی مناسب کاربران تجاری را به اپراتور می دهد. اپراتور به این فکر می افتد که بهتر است با مناسب تر کردن طراحی، تلفن را برای کاربرانی که زیاد تایپ می کنند هم مناسب کند. پس پیشنهاد تغییراتی را در طراحی کلید ها و … می دهد.
وقتی طرح تلفن توسط حامل پذیرفته شد؛ مذاکرات واقعی آغاز می شود. تولید کننده اصلی و حامل بر سر تعداد تلفن خریداری شده، قیمت هر تلفن و تغییراتی که قرار است انجام شود بحث می کنند. این ها مسائلی است که هریک از طرفین نظر خاص خود را روی آن اعمال می کند.
طراحی اکثر تلفن ها، بر آمده از تحقیقات گسترده تولید کننده در زمینه رنگ بندی و گرایش های بازار است. تولید کننده روی کارایی تلفن و وضعیت بازار مطالعه کرده و همه چیز را از ظاهر تلفن گرفته تا محل قرار گیری اجزای مختلف آن، تجزیه و تحلیل می کند. در همین حال، اپراتور هم مطالعات خودش را کرده و به بازخورد های مشتریانش اهمیت می دهد. هر دوی این شرکت ها هم دوست دارند در مذاکرات، به نوعی از دیگری حرف بکشند تا به داده های استراتژیک شرکت دیگر دست پیدا کنند. تاجایی که یکی از منابع ما می گوید: “فکر می کنم مبارزه بر سر قدرت، همیشه بین تولید کنندگان و اپراتور ها وجود خواهد داشت. پس هر دو شرکت سعی می کنند برند خودشان را به پیش ببرند. آنها می خواهند مشتری را برای خودشان نگهدارند.”
زمان رونمایی هم یک نگرانی دیگر است. یک طراح می گوید: “بیشتر مردم فکر می کنند گوشی ها ساخته شده و یک هفته ای وارد بازار می شوند. در حالی که پروسه طراحی یک تلفن همراه (از اول تا آخر) شش ماه تا یک سال به طول می انجامد.”
سوال دیگر این است که طراحان چگونه می توانند تلفنی را طراحی کنند که یک سال بعد از شروع کار (زمانی که وارد بازار می شود) همچنان خوب به نظر برسد؟ از آن مهمتر چگونه می توان محصول را طوری ساخت که در صورت فشار رقبا، توانایی کاهش قیمت آن وجود داشته باشد؟ یا اگر برنامه با تاخیر مواجه شد و رقیب قدرتمند تری با تکنولوژی های جدید تر آمد؛ چگونه می توان قیمت را حتی قبل از وارد بازار شدن تغییر داد؟
در واقع در ۴ تا ۹ ماه بعد از مذاکرات دو شرکت، برنامه با نظم و دقت بیشتری ادامه پیدا می کند. شرکت ها بیشتر مذاکره می کنند و بیشتر روی جزئیات ریز می شوند. حتی جزئیات بسیار ساده مانند این که چه برنامه های شخص ثالثی به صورت پیشفرض روی گوشی نصب شده باشد. هر چه روز معرفی گوشی نزدیک تر می شود، شرکت ها هم بیشتر هم دیگر را می بینند. تا جایی که دیدار شرکت ها با هم به صورت هر روزه در می آید.
در نهایت وقتی میخ طراحی محکم کوبیده شد، شرکت حامل شروع به تست کردن تعداد کمی از تلفن ها می کند. تست هایی که هر کدام می توانند چند صد دلاری هزینه بردارند. تست ها بسیار بسیار دقیق هستند و البته یکی از منابع ما درباره فرایند تست می گوید:” تست کردن در کل کار لذت بخشی است. زیرا شما همیشه باگ پیدا می کنید!” یکی دیگر از منابع هم آن را کاری خسته کننده می داند.
بعد از حدودا ۴ تا ۸ هفته تست کردن، حامل توجه خود را به قیمت، طراحی نهایی و دیگر تست های مهم معطوف می کند. برای مثال باید اطمینان حاصل شود که تلفن برای شبکه حامل مربوطه بهینه سازی شده باشد. حالا سازنده می تواند نفس راحتی بکشد. بین ۳ تا ۶ هفته طول می کشد تا تلفن ها بین مراکز فروش توزیع شوند. زمان عرضه اعلام شده و طبق برنامه فروش آغاز می شود.
• سناریو دو: حامل تلفن را طراحی می کند
حالا که همکاری حامل و کارخانه سازنده بر سر یک تلفن موبایل معمولی اینقدر طول می کشد، حسابش را بکنید چقدر زمان لازم است تا تلفن های حامل محوری مثل T-Mobile MyTouch 4G Slide به دست یک کارخانه سازنده (در این مورد HTC) ساخته شوند. در این مورد، طراحان شرکت حامل و کارخانه سازنده، باید بر سر هرگونه جزئیاتی با هم به توافق برسند. داد و ستدی که هم می تواند مشکل باشد و هم غوغا به پا کند!
در این مورد، ممکن است در هر بخشی از طراحی و تولید گوشی، اختلاف بین طرفین پیش آید و هر یک از شرکت ها روی مطالعات بازاری، آمار فروش و بازخورد های کاربران خود مانور بدهند. اما از آن جایی که هر دو شرکت می خواهند به بازار فروش برسند؛ در نهایت، روی نسخه نهایی گوشی با یکدیگر به توافق خواهند رسید.
اما معمولا حامل است که حرف نهایی را می زند. طبق نظر منابع ما، دیدگاه حامل اکثرا به این صورت است: “در نهایت مشتری پیدا شده و تلفن ها را میخرد. شرکت سازنده هم این را می داند. پس کار خودش را به پایان می رساند. اما این فرآیند چانه زنی می تواند برای هر کسی که در این کار دخالت دارد، خسته کننده باشد.”
– سخن آخر:
فهمیدیم که حامل چه نقش کلیدی در تولید و فروش تلفن های موبایل دارد و نکاتی را دانستیم که شاید تا پیش از این، اکثرا از آنها بی اطلاع بودیم. در این بخش سوالاتی را درباره صنعت موبایل مطرح کردیم و سعی کردیم تا جایی که ممکن بود به آنها پاسخ دهیم. در بخش دوم پاسخ های بیشتری را دریافت خواهید کرد و به سوالات بیشتری هم بر خواهید خورد. پس به زودی مسائلی را پیرامون طراحی تلفن ها، دیدگاه شرکت های سازنده، قیمت گذاری تلفن ها و حتی رنگ بندی بررسی می کنیم.
موبایل چگونه موبایل می شود؟ مسائل دیگری در حوزه طراحی، فروش و اخبار تلفن های همراه هستند که تقریبا هر روز در موردشان می شنویم. اما بسیاری از ما نمی دانیم که چه روندی در شرکت های سازنده در جریان است. در این بخش به پرسش های بیشتری پاسخ خواهیم داد و آشنایی بیشتری با دنیای تلفن های همراه پیدا خواهیم کرد. پس ادامه این مطلب را از دست ندهید.
– حکم تاخیر ها چیست؟
برنامه ریزی زمانی در تولید تلفن های همراه، اهمیت فوق العاده ای دارد. این چیزی است که تمام متخصص ها بر آن صحه می گذارند. با وجود گام های زیادی که در این روند باید برداشت، تاخیر میتواند همیشه وجود داشته باشد.
برای مثال، اگر شرکت حامل در روند کاری خود نیاز به قابلیت سخت افزاری و یا نرم افزاری جدیدی داشته باشد و کمی دیر کند؛ ممکن است برنامه عرضه تلفن تا روزها یا حتی هفته ها به عقب بیافتد. چرا که هر دو طرف درگیری اعمال تغییرات برای دربرگرفتن قابلیت مربوطه خواهند شد. این برای شرکت سازنده یک مشکل محسوب می شود. یکی از منابع ما در مورد تحویل به موقع دستگاه می گوید:” اگر دیدید که برنامه ریزیتان دارد به تاخیر می افتد، (شاید) باید تمامی قابلیت هایی را که تاثیری در فروش ندارند؛ حذف کنید.”
برخی اوقات، تاخیر ها از مشکلات طراحی حاصل می شوند. یکی از طراحان در این باره می گوید: “گاهی اوقات تلفنی که توسعه داده می شود با تلفن هایی که در چمدان قرار گرفته و به شرکت حامل می روند، متفاوت است. ممکن است در طی فرایند توسعه، تلفن آنقدر تغییر کند که مدیر دیگر آن را نخواهد!”
گاهی نیز تاخیر عمدا ایجاد می شود تا اختلافات طراحی و قابلیت های دو تلفن مختلف بهتر آشکار شود. یکی دیگر از طراحان می گوید: “همه چیز با تجارت اولویت بندی می شود. پس اولویت ها و تصمیم گیری ها ممکن است دائما تغییر کنند. ما طراحان نمی توانیم روی شکل یا قیمت طراحی مان به توافق برسیم. ممکن است مدیر تولید به چیزی پاسخ مثبت بدهد. فقط برای این که شما را روی کار طراحیتان نگه دارد. اما هیچ گاه نمی توانید از عملی شدن این پاسخ مثبت مطمئن باشید. ما هیچ گاه از وجود همه قابلیت ها و یا ثابت ماندن آن ها مطمئن نیستیم.”
– آیا سازندگان تلفن، کار خود را فاش می کنند؟
با توجه به یکی از منابع، لو رفتن کار در هر مرحله ای از تولید ممکن است رخ دهد. اما انگیزه تجاری ای در کار نیست. مدیر تولید می گوید: “فاش شدن وحشتناک است. به ویژه وقتی در مورد نمونه های اولیه یک تلفن رخ دهد. ظاهر هنوز کامل نشده و سخت افزار هم مشکل دارد و هنوز هم احتمال دارد که بخش های بزرگی از تلفن تغییر کنند. “در واقع ممکن است تغییراتی که رخ می دهند، همسو با نظر مصرف کننده ها نباشند. چون نمونه آزمایشی لو رفته، این گونه تغییرات به راحتی آشکار خواهند شد. روز معرفی ممکن است چندین بار تغییر کند. چون زمان معرفی اعلام شده، تاخیرات بیشتر به چشم می آیند. چون تلفن هنوز در طراحی اولیه است، ظاهرش ممکن است انتقاد برانگیز باشد. همه اینها باعث سخت شدن کار می شوند.
– تلفن ها چگونه قیمت گذاری می شوند؟
اگر فکر می کنید 80 دلار برای یک اسمارتفون میان سطح، گران است (البته میدانیم در ایران هیچ وقت این فکر را نمی کنید!)؛ این را هم در نظر بگیرید که حامل باید 300 دلار برای هر کدام از همان اسمارتفون ها پرداخت کند. حامل ضرر می کند؟ نه! چون حامل اصولا اپراتور شبکه هم هست و چون کاربر مجبور است تحت قرار دادش از شبکه اپراتور استفاده کند؛ حامل در دراز مدت پول بیشتری را هم در می آورد. پس طرح اطلاعاتی گران قیمت تر برابر است با قیمت سخت افزاری کم تر. گاهی هم به جای این کار، شرکت سازنده و حامل با همکاری یک دیگر پول تبلیغات را داده و به این ترتیب حامل با قیمت کمتری تلفن را خریده و با قیمت کمتری هم می فروشد.
البته حامل هایی که از روش پیش پرداخت استفاده می کنند؛ مدل کاری متفاوتی دارند. آن ها به قیمت تلفن کمکی نمی کنند. در عوض نرخ ماهانه مشتریان خود را ارزان تر حساب می کنند. این گونه حامل ها معمولا تلفن های سطح بالا را عرضه نمی کنند. چرا که مشتریان آن ها صرفه جو بوده و به شدت به قیمت ها حساس هستند.
– آیا بازی باب میل شرکت های سازنده هم هست؟
چیزی که از منابع شنیدیم حکایت از همین مساله داشت. طبیعی است که شرکت های سازنده علاقه شدیدی به فروش تعداد زیادی از یک محصول دارند. بنابر این آنها هستند که حامل ها را انتخاب می کنند. معمولا فروش تلفن های مختلف در ابتدا با حامل های بزرگی مانند AT&T و ورایزون شروع می شود. کم کم گوشی راه خود را به اپراتور های دیگر هم باز می کند.
– آیا همیشه باریک تر، بهتر است؟
زیبایی شناسی یک نکته مطلق نیست. ذهنیت افراد هم در آن موثر است. وضع بازار امروز به طوری است که مردم وسواس زیادی روی باریک بودن گوشی ها به خرج می دهند و آن را به عنوان یک معیار مثبت یاد می کنند. طراح صنعتی ای که از منابع این مقاله بود، شخصا از این وسواس بازار، آزار می بیند. مخصوصا وقتی مدیریت خط مشی تیم طراحی را مشخص می کند نه خود تیم.
– چه کسی رنگ را انتخاب می کند؟
باز هم وارد مبحث مذاکرات می شویم. اگرچه در نهایت این حامل است که رنگ تلفن را تولید می کند، اما انتخاب هایش محدود هستند. یکی از طراحان صنعتی می گوید: “هر کارخانه ای رنگ ها و تامین کنندگان خاص خود را دارد. نمی توانید یک نوار رنگی دستتان بگیرید و بگویید من دقیقا همین رنگ را می خواهم.”
اگر یک تلفن به یک حامل خاص منحصر نشود و همزمان در چند شبکه ارائه شود، آنگاه ممکن است حامل به انتخاب خود یک رنگ را از مجموعه رنگ های تلفن مربوطه حذف کند. در این صورت انتخاب این رنگ برای رقبا آزاد شده و حتی رنگ گوشی هم می تواند به عنوان معیاری برای رقابت بین دو حامل در نظر گرفته شود!
اما در کل بیشتر افراد مشکی را ترجیح می دهند. بعلاوه، هم حامل ها و هم شرکت های سازنده دوست ندارند تلفن را در چندین رنگ عرضه کنند. از آنجایی که مدیریت انبارها و واحد های فروش و… کار سختی است، دادن چندین انتخاب رنگی به مشتریان کاری است که اکثر اپراتور ها از زیر آن در می روند.
همانطور که می بینید ساخت یک تلفن همراه، دارای روندی طولانی و پیچیده است و سخت افزار فنی فقط بخش کوچکی از کار را تشکیل می دهد. عوامل جانبی زیادی بر چرخه تولید یک تلفن همراه موثر هستند. ساخت یک تلفن نیاز به تیم های حرفه ای به همراه نظم و برنامه ریزی بالا دارد تا در نهایت شما را از خودش راضی کند. پس از تمام این توصیفت، شاید حالا برای تلفن همراه تان ارزش بیشتری قایل شوید.
منبع مطلب: نارنجی
Hits: 0
