در طول تاریخ نقش شبکهها به عنوان پایگاه ارتباطدهنده میان انسانها و فعالیتهای آنها بوده است. جادهها ساخته شدند، پلها احداث شدند و آبراهها کشیده شدند تا انسانها با استفاده از پاهای خود، حیوانات خود یا وسایل نقلیهشان بتوانند مسیرهای فیزیکی را بپیمایند. هواپیماها نیز خطوط هوایی را درنوردیدند. وسایل ارتباطی نیز به نوبه خود با توجه به امکانات موجود در هر دوره زمانی، مورد استفاده قرار گرفتند. از علائمی که با استفاده از دود داده میشد و ضرباهنگ طبلها گرفته تا تلگراف، تلفن و شبکههای کامپیوتری امروزی، همه و همه انواع وسایل ارتباطی بشر محسوب میشوند. ما هماکنون در عصری زندگی میکنیم که آزادی انتخاب را با میزان فراوانی شمار گزینههای پیش رو و امکانات موجود میسنجند. مهمتر از اینکه هرکس چه میزان گزینه در دسترس برای انتخاب داشته باشد، غنای اطلاعاتی است که میتواند از طریق شبکههای کامپیوتری مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله، درصدد آن هستیم تا پاسخگوی سوالاتی باشیم که در زمینه تصمیمگیری تحت اقتصاد شبکهای امروز، ما را احاطه کردهاند. رویکرد ما برای پاسخگویی به این سوالات نیز به صورت مفهومی، گرافیکی، نظری و در نهایت، تحلیلی است. کار ما به طور ویژه این است که پایههای سیستمهای اقتصادی، به عنوان شبکهها، را در اختیار گرفته و همراه با آن بر موضوع تصمیمگیری متمرکز شویم.
■■■
شبکهها همچون رشتههای نخ در سرتاسر زندگی ما گسترده شدهاند و گویی برای جوامع و اقتصادهایمان پارچه و برای تجارت، علم و تکنولوژی سیستمهای اجتماعی و آموزشمان زیرساخت فراهم میکنند. نمونههایی از شبکههایی که پایههای اساسی برای فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی ما عرضه میکنند، عبارتند از: حملونقل، ارتباطات، انرژی و شبکههای مالی.
مثالهای ابتدایی از مسائل مرتبط با شبکهها
1- مساله کوتاهترین مسیر: در این نوع از مساله، به دنبال تعریف کاراترین مسیر از گره مبدأ به گره مقصد هستیم.
از جمله کاربردهای مساله کوتاهترین مسیر، میتوان به ظهور وسایل حملونقل و ارتباطی، طراحی مدلهای ساده راههای فرار در ساختمانها، ذخیرهسازی فشرده کتابها در کتابخانهها و ایجاد توازن در خط تولید اشاره کرد.
2- مساله حداکثر جریان: در این مساله به دنبال تعریف حداکثر جریانی هستیم که یک نفر میتواند از یک گره مبدأ به یک گره مقصد بفرستد.
از جمله کاربردهای مساله حداکثر جریان، میتوان به برنامهریزی ماشین، آزمون اعتماد به شبکه و طراحی مدلهای فرار از ساختمان اشاره کرد.
3- مساله حداقل هزینه جریان: در این نوع از مسائل هم هزینهها و هم ظرفیتهای مرتبط با لینکها در نظر گرفته میشوند و فرد میبایست تقاضای موجود در گرههای مقصد را نیز فراهم کند.
از جمله کاربردهای مساله حداقل هزینه جریان، میتوان به انبارداری و توزیع، برنامهریزی ناوگان خودرو، مدیریت نقدینگی و برنامهریزی برای ماهواره اشاره کرد.
پیدایش نخستین شبکهها در علم اقتصاد
ورود صریح و شفاف مفهوم شبکه در علم اقتصاد به سال 1838 میلادی و کارهای کلاسیک کورنو برمیگردد. او نه تنها به نظر میرسد نخستین کسی بوده که به طور صریح و شفاف بیان کرد قیمت رقابتی از محل تقاطع منحنیهای عرضه و تقاضا به دست میآید، بلکه این کار را در چارچوب دو بازار مستقل از یکدیگر که در هر کدام هزینه حملونقل کالاها میان بازارها لحاظ شده، انجام داد. در سال 1920 میلادی نیز پیگو سیستم شبکهای را مورد مطالعه قرار داد. او در مطالعات خود شبکه حملونقلی را در نظر گرفت که در آن دو مسیر وجود داشت. حاصل مطالعات پیگو این شد که راهحل حاصل از بهینهیابی سیستمی برای شبکه مورد نظر با راهحل حاصل از بهینهیابی کاربری فرق دارد. با وجود این، نخستین شبکه یا ابرشبکه انتزاعی که در چارچوب کاربردهای اقتصادی معرفی شد، در واقع به سال 1758 میلادی و کار دکتر کنه، رئیس مکتب فیزیوکراسی، بازمیگردد. او جریان دایرهوار وجوه را در یک اقتصاد در قالب یک شبکه شبیهسازی کرد. پس از آنکه دکتر کنه، در آن زمان شبکه خود را به تصویر کشید، مدلهای اقتصادی و مالی زیادی به وجود آمد که بر پایه شبکههای فرضی طراحی شده بودند. به طور ویژه، در سال 1985 میلادی، «دافرموس» و «ناگورنی» نشان دادند مسائل مربوط به تعادل در شبکههای ترافیکی با مسائل مربوط به تعادل در قیمتهای فضایی مطابقت دارد. کار آنها بر پایه آنچه ساموئلسون در سال 1952 میلادی و «تاکایاما» و «جاج» در سال 1971 میلادی انجام دادند، بود. ساموئلسون بر ساختار شبکه دوقسمتی مسائل مربوط به تعادل در قیمتهای فضایی متمرکز شده بود. در سال 1989 میلادی نیز «ژائو» مساله تعادل عمومی اقتصادی یا آنچه موسوم به قیمت تعادلی والراسی است را به عنوان یک مساله تعادل شبکهای مطرح کرد که حول شبکهای فرضی با ساختار بسیار ساده بود. ساختاری که ژائو معرفی کرد، شامل یک جفت گره تک منشأ/مقصدی و لینکی بود که دو گره را به یکدیگر متصل میکرد. این ساختار شبکهای معرفیشده از سوی او، برای مقاصد محاسباتی مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
تعاملات شبکهای
واضح است که یکی از اشکال اصلی اقتصاد شبکهای تعامل میان خود شبکههاست. به عنوان مثال، استفاده روزافزون از تجارت الکترونیک، به ویژه در زمینههای مربوط به مبادلات «کسبوکار به کسبوکار»، نه تنها منجر به تغییر ساختار شبکههای لجستیکی شده، بلکه چگونگی انجام مبادلات در خود کسبوکار و ساختار بنگاهها و صنایع را نیز دگرگون کرده است.
اثرات شبکه در اقتصاد
اثر شبکه، زمانی مطرح میشود که ارزش یک کالا یا خدمت در صورتی افزایش یابد که افراد بیشتری همان کالا یا خدمت را خریداری کنند. مثالهایی از کاربرد اثر شبکه را میتوان در وبسایتهایی نظیر eBay یا iVillage مشاهده کرد. مثلاً در وبسایت eBay، که یک وبسایت حراجی اینترنتی است، هرچه تعداد ثبتکنندگان بیشتر شود، تعداد مشتریان و فروشندگان نیز بیشتر خواهد شد و در نتیجه هر دو این گروه از قدرت عمل و انتخابهای بیشتری برخوردار خواهند بود. در عرصه محیط زیست نیز، بر اساس اثر شبکه، هرچقدر تعداد بنگاههایی که تولیداتشان مرتبط با محصولات دوستدار محیط زیست است، افزایش یابد، ساخت کالاهای پایدار و محیط زیستی نیز سادهتر و ارزانتر خواهد شد. به عنوان مثال، اگر هیچ کسی کالای پایدار زیستمحیطی نسازد، طراحی یک منزل مسکونی مطابق با استانداردهای پایدار زیستمحیطی نیز سختتر و گرانتر خواهد شد و نیاز به مواد اولیه و تکنولوژیهای دستساز پیدا میشود.
منابع:
1- Network Economics: An Introduction; Anna Nagurney; Isenberg School of Management; University of Massachusetts Amherst; MA 01003; 2002
2- http://en.wikipedia.org/wiki/Network_economics
Hits: 0