در بررسی‌های اخیر آمریکایی‌ها، شغل را مهم‌ترین عامل بروز استرس معرفی کرده‌اند. همچنین عدم فعالیت‌های ورزشی اجتماعی باعث ایجاد استرس در افراد است.
یک سوم آمریکایی‌ها اذعان داشته‌اند که همواره برای رسیدن به محل کار خود عجله دارند و نیمی از این که هزینه بسیاری را صرف روزهای تعطیل می‌کنند، ناراحتند. نگرانی در باره شغل‌های اجرایی، حقوق، امنیت شغلی، ازدیاد سرگروه‌های شغلی، سرکارگران و مشتریان عامل مؤثری در ایجاد استرس است. استرس بیش از حد شغلی باعث می‌شود تا افراد نتوانند در موقع لزوم تصمیمات درستی را در ارتباط با شغلشان اتخاذ نمایند.
فراهم آمدن فرصت‌های لازم برای رسیدن به امور کاری و زندگی روزمره و احساس رضایت شغلی، سطح کاری کارگران را بالا می‌برد و استرس را به حداقل می‌رساند. اگر استرس مربوط به شغل باشد، نتایج تخریب کننده‌ای از لحاظ فیزیکی، ذهنی و یا هیجانی به همراه خواهد داشت. این‌گونه استرس‌ها زمانی رخ می‌دهد که فرد احساس رضایت و انگیزه کامل از کار و تلاش خود نداشته و براین باور است که اهداف شخصی را در این باره به دست نخواهد آورد. افرادی که دارای شغل‌های امدادی و یاری رساننده در جامعه هستند نظیر معلم‌ها، کارگران، متصدیان، افسران پلیس و غیره، بیشتر در معرض ابتلا به این نوع افسردگی هستند. افرادی که از افسردگی‌های روانی رنج می‌برند کلیه تفریحات و اهداف مهم زندگی خود را ترک می‌کنند. برای بعضی از افراد نیز این بیماری انگیزه‌های شغلی را کاهش داده و یا تحت‌الشعاع قرار می‌دهد که برای جلوگیری از این نوع افسردگی‌ها نیازمند اصلاح مهارت‌های زمانی در مدیریت هستیم.البته ممکن است که حالت‌های استرس‌زا برای هر شخصی رخ دهد و برخی موارد استرس‌زا غیرقابل اجتناب هستند. تحمل افسردگی‌های ناشی از عوامل بیرونی در افراد بستگی به خود شخص دارد. شما می‌توانید روش‌های درستی را اتخاذ کرده تا بر افسردگی خود غلبه کنید و آن را از بین ببرید.
نکاتی در باره فعالیت‌های روزانه
۱ – بر روی صندلی راحتی خود به مدت ۱۰-۵ دقیقه نشسته و چند نفس عمیق بکشید.
۲ – به خود آرامش داده و تصور کنید که تا حد امکان با نشاط هستید و نسیم ملایمی پوستتان را نوازش می‌دهد و یا صدای آبشار را می‌شنوید.
۳ – بایستید و بعضی از تمرینات کششی و انعطافی را انجام دهید. با یک حرکت آرام سرتان را از یک طرف به طرف دیگر بچرخانید. دستانتان را جلوی صورت قرار داده و بالای سرتان ببرید. به آرامی آن را خم نموده، سپس آنها را آزادانه رها کنید.
۴ – برنامه زمانی خاصی را تنظیم کنید و در آن فعالیت‌های روزانه خود را ثبت کنید. به عنوان مثال زمانی را برای قدم زدن و صحبت کردن با یک دوست اختصاص دهید و یا طوری برنامه‌ریزی کنید که ۱۵ دقیقه زودتر از گذشته به رختخواب بروید.
Hits: 0
