در آغاز فعالیت, بانكها سه وظیفه اساسی داشتند:
1. شناختن پولهای گوناگون (درسیستم فلزی)
2.تعیین وزن و عیار هر پول و نسبت برابری پولها و معاوضه آنها با یكدیگر
3.نگهداری پولهای فلزی اشخاص (طلا و نقره) در محل های امن
بانكداران قدیمی علاوه بر وظایف فوق در ابتدای كار, خود را موظف می‌دیدند در مقابل سپرده اشخاص, رسید بدهند كه همین رسید مقدّمه نقل و انتقال پول گردید و با گذشت زمان, تحولی در تكامل بانكداری به وقوع پیوست كه بانكداران متوجه شدند تمام صاحبان امانات و سپرده‌ها در یك زمان برای دریافت آن به بانك مراجعه نمی‌كنند و همیشه مقدار قابل توجهی از سپرده‌ها نزد آنان باقی می‌ماند. بانكداران توانستند از محل سپرده‌های مردم به متقاضیان وام داده و قدرت خرید آنان را در اختیار اشخاص دیگری كه اعتبار آنها برای بانكدار مسلم بود, قرار دهند و از این راه برای بانك و همچنین صاحبان سپرده ایجاد درآمد نمایند. تغییر فاحش دیگری كه از مهمترین تحولات در دوره بانكداری است ایجاد بانكها به صورت شركت سهامی بود كه بعدها توسط دولت, اینگونه بانكها ملی اعلام گردید.
گرچه پیشـرفت سریع و افـزایش قدرت مالی بانكهاو در نتیجـه تسلطشان بر بـازارهای پولی جهان, حاصل رشد اقتصادی و توسعه روابط بین المللی به خاطر رفع نیازهای مادی فزاینده جامعه امروزی می‌باشد, مع‌الوصف تفكیك بانكها به بانك مركزی ج.ا.ا و بانكهای دیگر (تجارتی, صنعتی, معدنی, كشاورزی) خود موید لزوم این تقسیم و تعیین اهداف گوناگونی است كه انجام آن به عهده بانكها محول گردیده است. بنابراین وظایف كلیه بانكهای خصوصی یا دولتی(بجز بانكهای مسكن و كارگشائی) بصورت اختصار بقرار زیر می‌باشد:
1. قبول سپرده (دیداری, مدت دار)
2. اعطای تسهیلات
3. خرید و فروش فلزات قیمتی
4. اجاره صندوق امانات
5. نقل و انتقال پول
6. نگاهداری و انجام امور مربوط به اوراق بهادار
7. انجام عملیات بورس
8. ضمانت نامه بانكی
9.خدمات امانی كه عبارتند از قبول قیمومیت, وصایت و وكالت.
بازدیدها: 0
