در سال 1916 در شهر بولونیا واقع در شمال ایتالیا، فروچیو لامبورگینی متولد شد. او تحصیلات خود را در زمینه اتومبیل‌های صنعتی کشاورزی به پایان رساند و سپس وارد ارتش شد و در قسمت نیروی هوایی مشغول به کار شد.
در جنگ جهانی دوم او به عنوان مکانیک در یک کارخانه مشغول به کار شد و پس از جنگ با استفاده از بقایای تجهیزات نظامی، به تولید تراکتور پرداخت؛ ولی او عاشق اتومبیل‌های سریع بود و همواره رویای سرعت در سر می‌پروراند. وی در سال 1947 با تقویت یک اتومبیل فیات، یک اتومبیل مسابقه فراهم کرده و در سال 1948 با این اتومبیل در یک مسابقه محلی شرکت کرد.
در سال 1949 لامبورگینی کمپانی خود را تاسیس کرد. این کمپانی کار خود را با تولید سیستم‌های هوایی گرمازا و سرمازا آغاز کرد. رویای ساخت اتومبیل باعث شد تا فروچیو در سال 1963 تصمیم به ساخت اتومبیل‌های مدرن بگیرد. همچنین مذاکراتی که بین آنها با انزو فراری، برای ساخت باکیفیت کلاچ‌های مورد استفاده در خودروها، این دوشرکت را به رقیبان سرسختی تبدیل کرد. لامبورگینی تصمیم گرفت هرگز مالک یک اتومبیل فراری نباشد و با ساخت سوپر اسپرت‌های فوق‌العاده خود، فراری را در این بازی شکست دهد. فروچیو تصمیم گرفت تا برای ماشینش موتور 12 سیلندر داشته باشد و برای این کار از مهندسی مستعد به نام جیوتو بیتزارینی که سابقا در شرکت فراری روی ساختن موتورهای 12 سیلندر کارمی کرد، تقاضای کمک کرد. موتور آماده شده ساختمان آلومینیومی داشت و قادر به تولید قدرت حیرت‌آور 350 اسب بخار بوده و توسط فرانکو اسکالیونه طراحی شده بود.این اتومبیل از یک موتور 12 سیلندر به حجم 3500 سی‌سی استفاده می‌کرد. این اتومبیل در نمایشگاهی در شهر تورین به نمایش گذاشته شد و از سال 1964 تولید آن آغاز شد. کمپانی در سال 1963 تمام قطعات مورد نیاز اتومبیل‌هایش را در داخل کارخانه خود تولید می‌کرد. بیتزارینی بعد از تست‌های نهایی ماشین، لامبورگینی را ترک کرد. در همان زمان جیان پائولو دالارا به تیم فنی لامبورگینی اضافه شده و اوایل سال 1964 اوبالدو اسکارتزی در کمپانی لامبورگینی مشغول به کار شد. اوبالدو سال‌های زیادی را در کارخانه لامبورگینی گذراند، حتی زمانی که مشکل‌های اساسی در دهه هفتاد برای کمپانی پیش آمده بود با لامبورگینی همراه بود. فروچیو برای ساخت خودروی رویایی‌‌اش یک تیم مهندسی عالی تشکیل داده بود؛ ولی این ماشین می‌بایست تست جاده‌ای می‌شد. پس به باب والاس نیوزیلندی پیشنهاد داد و او هم نتوانست این پیشنهاد را رد کند و راننده تست اصلی لامبورگینی شد. او قبلا تجارب ارزشمندی در مسابقه دادن با فراری و مازراتی داشت.فروچیو در سال 1964 گیرباکس پنج دنده ZF را ارائه کرد که یکی از بهترین گیرباکس‌های ساخته شده تا آن زمان محسوب می‌شد. در نوامبر 1965 مدل میورا 400 در شهر تورین ساخته شد و این اتومبیل با یک مدل به نام جی.تی 400 با حجم موتور 4000 سی‌سی پشتیبانی شد. در این زمان لامبورگینی به عنوان یک رقیب بسیار جدی برای کمپانی فراری مطرح بود.
اتومبیل «مارزال» با یک موتور شش سیلندر به حجم 2000 سی‌سی در سال 1967 ساخته شد. اگر چه این مدل در تعداد انبوه تولید نشد؛ اما راه را برای تولید مدل «اسپادا» هموار کرد که در سال 1968 به بازار عرضه شد و در سال 1970 مدل« جاراما» جایگزین این اتومبیل شد.
در سال 1971 لامبورگینی با تولید اولین «اوراکو» 8 سیلندر با حجم 2500سی سی، وارد بازار اتومبیل‌های اسپورت کوچک شد؛ اما این اتومبیل جذابیتی مانند دیگر محصولات این شرکت نداشت.یکی از مدل‌های موفق و بسیار سریع لامبورگینی به نام That’s it در سال 1973 به بازار عرضه شد. در سال 1972 فروچیو تصمیم گرفت تا خود را بازنشسته کند و کنترل کمپانی خود را به «جرج‌هنری روزتی» سپرد.وی بعدها قسمتی از کمپانی را به یکی از دوستان خود به نام لیمار واگذار کرد.
کمپانی به علت نوسانات اقتصادی موجود در ایتالیا، دچار مشکلات مالی شد و مجبور به ساخت اتومبیل برای دیگر کارخانه‌ها گردید. از این سری اتومبیل‌ها می‌توان به مدل اسپرت شرکت BMW اشاره کرد.
مدیران لامبورگینی کمپانی را طی زمان‌های سختی زنده نگه داشتند. با همکاری آنان و تلاش آینده‌نگرانه لامبورگینی، خودرویی با ظاهر فوق‌العاده خاص و عجیب که قابل استفاده در جاده بود، عرضه شد و لامبورگینی را در تاریخ اتومبیل ثبت نمود، تا اگر به هر دلیلی کمپانی لامبورگینی از بازار حذف شد، نامش به عنوان یکی از پرطرفدارترین و رویایی‌ترین خودروسازان شناخته شده بماند.
اولین مشکلات در سال 1974 پدیدار شدند، بخش تراکتورسازی لامبورگینی سفارشی بزرگ دریافت کرد که فروچیو را برای افزایش ظرفیت تولید و خرید مواد مورد نیاز مجبور به خرج پول زیادی کرد؛ اما این سفارش لغو شد! او هنوز شانس زیادی داشت؛ ولی تصمیم گرفت بخش تراکتورسازی کمپانی را به شرکت SAME بفروشد، شرکتی که نهایتا توسط فیات خریداری شد و این مشکل آغازی برای دلسردی فروچیو در ادامه دادن کارش بود.
در سال 1981 مدل‌های «جالپا» با حجم موتور 3500 سی‌سی ارائه شد. دو سال بعد، موتوری با حجم 5200 سی‌سی و قدرت 455 اسب بخار توسط این کمپانی به بازار عرضه شد. موضوع قابل‌توجه در این موتور وجود 4 سوپاپ در هر سیلندر بود.
این کمپانی بعدها تحت نظر کرایسلر در آمد و تولیدات خود را با عرضه اتومبیل LM002 که یک موفقیت بزرگ بود، ادامه داد. از دیگر اتومبیل‌های آن می‌توان به مدل دیابلو اشاره کرد.
تولید اتومبیل‌های رویایی این شرکت از 350 دستگاه در سال 1989 به 2500 دستگاه در سال 1994 رسید. این کمپانی همچنان یکی از بهترین تولیدکنندگان اتومبیل‌های اسپرت جهان است و با داشتن کارمندان زیاد در کارخانه خود، درآمدی بالغ بر 469 میلیون یورو را در سال 2012 به دست آورد که در مقایسه با 322 دلار یورو سال 2011 افزایش چشمگیری داشته است.
بازدیدها: 1
