اقتصاددان جوانی را در نظر بگیرید که اخیراً دکترای اقتصاد را به پایان رسانده و کار را در یکی از دانشگاه‌ها شروع کرده است. این اقتصاددان باید با افرادی که سال‌ها در این بازار بوده‌اند رقابت کند. عده‌ای از آنها به اندازه سن اقتصاددان جوان، دارای سابقه پژوهش و تدریس هستند.
عده دیگری از آنها جایزه نوبل اقتصاد برده‌اند و مقالات و کتاب‌هایشان طی سالیان متمادی به عنوان مرجع اصلی مورد توجه بوده است. حال این اقتصاددان جوان باید از صفر شروع کرده و با افراد از قبل حضور‌داشته و قدرتمند این بازار، رقابت کند. رقابت سخت و غیر‌منصفانه‌ای به نظر می‌رسد.
واقعیت آن است که سال‌های زیادی طول می‌کشد تا اقتصاددانان تازه‌کار، وارد لیگ بزرگان شوند. در نتیجه، یکی از مواردی که می‌تواند به دیده شدن اقتصاددانان جوان کمک کند، اعطای جوایز مختص به اقتصاددان جوان و همچنین ارائه رتبه‌بندی مجزا برای این اقتصاددانان است.
یکی از این جوایز، مدال جان بیتس کلارک است که به اقتصاددانان زیر ۴۰ سال و ساکن آمریکا اعطا می‌شود. این یکی از معتبرترین جوایز در حوزه اقتصاد است.
به طوری‌که بر اساس باور عمومی در میان محققان رشته اقتصاد، این جایزه پس از نوبل اقتصاد، مهم‌ترین جایزه اعطایی به اقتصاددانان است. بسیاری از دریافت‌کنندگان این جایزه، توانسته‌اند در سال‌های پس از آن جایزه نوبل اقتصاد را نیز دریافت کنند، از جمله پل ساموئلسون، کنث آرو، رابرت سولو، میلتون فریدمن، گری بکر، جوزف استیگلیتز، جیمز هکمن و پاول کروگمن.
از دیگر جوایز اعطایی به اقتصاددانان جوان، می‌توان به جایزه اقتصاددان جوان که توسط سازمان تجارت جهانی و از سال ۲۰۰۹ اعطا می‌شود، اشاره کرد. همان‌طور که اشاره کردیم، یکی دیگر از مواردی که به اقتصاددانان فرصت دیده شدن می‌دهد، رتبه‌بندی مجزا برای آنهاست. وب‌سایت RePEc، یک رتبه‌بندی خاص برای اقتصاددانان جوان دارد. این رتبه‌بندی تنها شامل اقتصاددانانی می‌شود که از اولین انتشار مقاله آنها، بیش از ۱۰ سال نگذشته باشد. در ادامه، به معرفی ۱۰ اقتصاددان برتر جوان بر اساس رتبه بندی RePEc می‌پردازیم.
برنده جایزه کیل – گابریل زوکمان
گابریل زوکمان، متولد 1986 در پاریس، دانشیار اقتصاد در دانشگاه برکلی کالیفرنیا و مدیر مرکز نابرابری ثروت و درآمد جیمز کاثلین استون است. وی نویسنده مقالاتی است که در مجلات معتبری نظیر QJE، AER و JPE به چاپ رسیده‌اند. زوکمان همچنین دارای دو کتاب است. اولی کتاب «ثروت پنهان ملل» که در سال ۲۰۱۵ به چاپ رسید و دومی، کتاب «پیروزی بی‌عدالتی» که در سال ۲۰۱۹ و همراه با امانوئل سائز منتشر کرده است. تحقیقات وی بر انباشت، توزیع و مالیات ثروت جهانی متمرکز است و تجزیه و تحلیل تبعات توزیع کلان جهانی‌سازی را تجدید کرده است. گابریل در سال 2013 دکترای خود را از مدرسه اقتصادی پاریس دریافت کرد. او قبل از پیوستن به دانشکده برکلی در سال 2015، در مدرسه اقتصادی لندن تدریس می‌کرد. در سال 2019، جایزه «برناسر» و بورسیه پژوهشی اسلون را دریافت کرد. از دیگر افتخارات وی می‌توان به دریافت جایزه از موسسه «کیل» و همچنین جایزه بهترین اقتصاددان جوان فرانسه در سال ۲۰۱۸ اشاره کرد.
پیشنهاددهنده نرخ سایه – جینگ سینتیا وو
جینگ سینتیا وو دانشیار اقتصاد در دانشگاه نتردام و عضو محقق در دفتر ملی تحقیقات اقتصادی است. جینگ دارای مدرک دکترای اقتصاد از دانشگاه سن‌دیگو کالیفرنیاست. علایق تحقیقاتی وی شامل سیاست‌های پولی، عدم اطمینان و بازارهای آتی کالاست. جینگ مقالاتی در نشریات معتبری نظیر AER، ژورنال اقتصاد بین‌الملل، ژورنال اقتصادسنجی، بررسی اقتصادی و ژورنال اعتبار و بانکداری منتشر کرده است. او به عنوان عضو بنیاد ملی علوم و یک سردبیر همکار در ژورنال‌های بررسی اقتصاد و آمار و همچنین ژورنال فایننس تجربی فعالیت کرده است. کارهای تحقیقاتی وی مورد استناد روسای قبلی فدرال‌رزرو از جمله بن برنانکه، جنت یلن، رئیس فعلی جروم پاول و مجلات اخبار بلومبرگ، بیزنس‌ویک، وال‌استریت‌ژورنال، فوربس، نیویورک‌تایمز، بیزنس اینسایدر و دیگران قرار گرفته است. اخیراً، او «نرخ سایه» را برای بررسی اثرات اقتصادی سیاست پولی انبساطی پیشنهاد داده است. نرخ‌های سایه وی توسط بانک فدرال‌رزرو آتلانتا، تامسون رویترز و بلومبرگ منتشر شده و برای تحلیل سیاست‌ها در بین بانک‌های مرکزی استفاده می‌شود.
محقق فرصت – ناتانیل هندرن
ناتانیل هندرن استاد اقتصاد در دانشگاه هاروارد و از بنیانگذاران موسسه «بینش فرصت» است. انگیزه کارهای تحقیقاتی وی این سوال است که آیا بازارها فرصت برابر ارائه می‌دهند؟ ناتانیل با استفاده از ترکیبی از تجزیه و تحلیل نظری و تجربی، فرصت بالقوه را در موقعیت‌های مختلف از جمله بازارهای بیمه و پویایی بین‌نسلی، ثبت و ارزیابی می‌کند. کار او به دنبال درک این موضوع است که چه زمانی و چرا بازارها فرصت ایجاد نمی‌کنند. وی همچنین تاثیر این شکست بازار را به صورت مقداری تعیین کرده و ابزارهایی را برای ارزیابی هنجاری راه‌حل‌های بالقوه سیاستی فراهم می‌کند. در سال 2019، وی جایزه PECASE را که توسط بنیاد ملی علوم معرفی شده بود، دریافت کرد. ناتانیل در کار مداوم خود با موسسه بینش فرصت، به دنبال توسعه راه‌حل‌های سیاستی مقیاس‌پذیری است که بتواند خانواده‌ها را در سراسر ایالات متحده به منظور خروج از فقر و دستیابی به نتایج بهتر زندگی، توانمند کند. وی دارای مدرک لیسانس ریاضیات و اقتصاد از دانشگاه شیکاگو و دکترای اقتصاد از دانشگاه ام‌آی‌تی است.
محقق مالیات – استفانی استانچوا
استفانی استانچوا استاد اقتصاد در دانشگاه هاروارد است. تحقیقات وی بر چگونگی بهبود سیستم مالیات و پرداخت شرکت‌ها و افراد، متمرکز است. استفانی ابزار تئوری و تجربی را برای بررسی تاثیرات مالیات و نقل و انتقالات بر نتایج اقتصادی و نحوه ادغام این تاثیرات در مدل‌های مالیاتی، استفاده می‌کند. وی بر روی سه موضوع اصلی تحقیقاتی تمرکز دارد: 1- تاثیرات پویا و بلند‌مدت مالیات بر نوآوری، سرمایه انسانی و ثروت. 2- عوامل تعیین‌کننده ترجیحات، نگرش‌ها و برداشت‌های اجتماعی افراد که در نهایت باعث حمایت از توزیع مجدد می‌شوند. وی برای این منظور، نظرسنجی‌ها و آزمایش‌های آنلاین گسترده‌ای را انجام می‌دهد.
3- اثرات مالیات در بازارهای ناقص با اصطکاک اطلاعاتی و رانت. از ماه مه 2018، وی عضو شورای مشاوران اقتصادی فرانسه بوده است. همچنین از ژانویه 2020، ویراستار مجله معتبر QJE بوده است. درسال ۲۰۱۴، استفانی دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه ام‌آی‌تی دریافت کرد و در سال ۲۰۱۶، به دانشکده اقتصاد هاروارد ملحق شد.
دارنده مدال کارلو – ماتئو مگیوری
ماتئو مگیوری دانشیار مالی در دانشکده تحصیلات تکمیلی کسب‌وکار دانشگاه استنفورد است. تحقیقات وی در زمینه اقتصاد کلان بین‌الملل و فایننس متمرکز است. مباحث تحقیقاتی وی شامل تحلیل پویایی‌های نرخ ارز، جریان سرمایه جهانی، سیستم مالی بین‌المللی، نقش دلار به عنوان ارز ذخیره، کشورهای مطلوب برای پرداخت کمترین مالیات، حباب‌ها، انتظارات و سبد سرمایه‌گذاری و نرخ‌های بسیار طولانی مدت تنزیل است. او همچنین محقق دفتر ملی تحقیقات اقتصادی و عضو مرکز تحقیقات سیاست اقتصادی است. وی دارای مدرک لیسانس اقتصاد از دانشگاه لوئیس ایتالیا، کارشناسی ارشد اقتصاد و فایننس از دانشگاه وارویک و دکترای فایننس از دانشکده تجارت هاس در دانشگاه برکلی است. پیش از ملحق شدن به استنفورد، ماتئو به عنوان استاد دانشگاه در دانشکده تجارت استرن دانشگاه نیویورک و دانشگاه هاروارد فعالیت داشته است. وی همچنین مدتی را به عنوان محقق، در دانشگاه پرینستون حضور داشته است. ماتئو دریافت کننده بورسیه گوگنهایم ۲۰۱۹ و مدال کارلو آلبرتو ۲۰۱۹ است. این مدال به بهترین اقتصاددان ایتالیایی زیر ۴۰ سال اعطا می‌شود.
محقق تجارت بین‌الملل – لورنزو کالیندو
لورنزو کالیندو استاد اقتصاد در دانشکده مدیریت دانشگاه ییل است. وی همچنین محقق دفتر ملی تحقیقات اقتصادی و استاد مدعو دانشکده اقتصاد ییل است. لورنزو ویراستار همکار ژورنال معتبر اکونومتریکا، ژورنال اقتصاد بین‌الملل و همچنین ژورنال انجمن اقتصاد اروپاست. وی در حوزه تجارت بین‌الملل تحقیق می‌کند. تحقیقات وی بر عوامل تعیین‌کننده اثرات تجاری و رفاهی سیاست‌های تجاری و مهاجرتی، چگونگی تاثیر رقابت تجاری خارجی بر ساختار سازمانی و دستمزد شرکت‌ها و چگونگی اثرگذاری ارتباطات بخشی و منطقه‌ای بر فعالیت اقتصادی کل، متمرکز است. تحقیقات وی در ژورنال‌های برتر دانشگاهی مانند اکونومتریکا، ژورنال اقتصاد سیاسی و QJE منتشر شده است. همچنین این تحقیقات در رسانه‌های معتبر پوشش داده شده است. لورنزو دارای مدرک لیسانس اقتصاد از دانشگاه کاتولیک اروگوئه، فوق‌لیسانس تجارت از دانشگاه اوکلند، و فوق لیسانس و دکترای اقتصاد از دانشگاه شیکاگو است. وی پیش از این همکار پژوهشی در دانشگاه پرینستون، مدرس دانشگاه شیکاگو و عضو شورای جهانی آینده در مجمع جهانی اقتصاد بوده است.
استاد فایننس – مایکل وبر
مایکل وبر در سال 2014 به عنوان استادیار فایننس به دانشکده تجارت دانشگاه شیکاگو پیوست و در سال 2018، به درجه دانشیاری ارتقا یافت. وی همچنین عضو دفتر ملی تحقیقات اقتصادی در گروه‌های اقتصاد پولی و قیمت‌گذاری دارایی، و عضو انجمن ماکروفایننس است. علایق تحقیقاتی وی شامل قیمت‌گذاری دارایی، اقتصاد کلان، مالی بین‌الملل و مالی خانوار است. مایکل مقالات خود را در ژورنال‌های برجسته اقتصاد و فایننس نظیر ژورنال اقتصاد آمریکا، مرور مطالعات اقتصادی و ژورنال اقتصاد مالی منتشر کرده است. وبر محقق مدعو در اداره آمار کار است که در آنجا این موضوع را مطالعه می‌کند که چگونه ناتوانی شرکت‌ها در تعدیل قیمت‌های محصولات در واکنش به شوک‌های اقتصاد کلان، بر ریسک سیستماتیک آنها تاثیر می‌گذارد. مایکل دارای مدرک لیسانس اقتصاد بازرگانی از دانشگاه منهایم آلمان و کارشناسی ارشد و دکترای فایننس از مدرسه تجارت هاس برکلی است. وی دروس متعددی از جمله سرمایه‌گذاری، قیمت‌گذاری تجربی دارایی‌ها و عدم انعطاف قیمت‌های اسمی را تدریس می‌کند.
محقق اقتصاد کلان – جوزف واورا
جوزف واورا استاد اقتصاد در دانشکده تجارت دانشگاه شیکاگو و عضو دفتر ملی تحقیقات اقتصادی است. وی اقتصاد کلان و اقتصاد پولی، تاثیر مسکن در اقتصاد کلان و اثرات چرخه‌های تجاری منطقه‌ای را بر فعالیت کل اقتصاد مطالعه می‌کند. علایق پژوهشی جوزف شامل اقتصاد کلان، اقتصاد پولی، مسکن و بازارهای رهنی است. در تحقیقات اخیر، وی ادعا می‌کند که اقدامات سیاست پولی مانند QE1 (سیاست پولی که در آن، بانک مرکزی اوراق دولت را به منظور تزریق پول در اقتصاد و انبساط آن، می‌خرد) در دوران رکود بزرگ، نابرابری را افزایش داده است. واورا در سال ۲۰۰۶ مدرک لیسانس خود را در رشته ریاضیات و از دانشگاه رایس دریافت کرد. سپس به دانشگاه ییل رفت و دوره فوق لیسانس و دکترا را در رشته اقتصاد به پایان رساند. پس از به اتمام رساندن دکترا در ییل، به دانشکده تجارت دانشگاه شیکاگو ملحق شد و در سال ۲۰۲۰، به جایگاه استاد‌تمام رسید. جوزف دروس اقتصاد کلان و اقتصاد کلان کاربردی را در این دانشکده تدریس می‌کند.
محقق اقتصاد سیاسی – نوام یوختمن
نوام یوختمن به عنوان استاد و در سال 2019 به مدرسه اقتصادی لندن ملحق شد. نوام علاوه بر سمت خود در مدرسه اقتصادی لندن، همکار پژوهشی دفتر ملی تحقیقات اقتصادی است و در هیات تحریریه ژورنال بررسی مطالعات اقتصادی، ژورنال اقتصاد، ژورنال انجمن اقتصادی اروپا و ژورنال تاریخ اقتصادی فعالیت می‌کند. تحقیقات نوام در چهار مبحث در زمینه‌های اقتصاد سیاسی، تاریخ اقتصادی و اقتصاد کار متمرکز شده است. اول، اهمیت محتوای آموزشی و ساختار نهادهای آموزشی در تولید سرمایه انسانی. دوم، اقتصاد سیاسی نهادهای حقوقی، به ویژه چگونگی تاثیر آنها بر نتایج بازار کار و توسعه و چگونگی اثرپذیری آنها از نهادهای سیاسی که در آن نهفته‌اند. سوم، مطالعه تعاملات اجتماعی که رفتار اقتصادی و سیاسی را شکل می‌دهند. و سرانجام، محرکان ایدئولوژی سیاسی و مشارکت در جنبش‌های سیاسی. کارهای نوام در ژورنال اقتصاد آمریکا، اکانامتریکا، ژورنال اقتصاد سیاسی و QJE منتشر شده‌اند. نوام دارای مدرک لیسانس از ویلیامز کالج و دکترای اقتصاد از دانشگاه هاروارد است. وی پیش از پیوستن به مدرسه اقتصادی لندن، استاد مدرسه تجارت هاس برکلی بوده است.
محقق تجارت و مهاجرت – فرناندو پارو
فرناندو پارو دانشیار اقتصاد در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و محقق دفتر ملی تحقیقات اقتصادی است. وی تحقیقاتی در مورد عوامل تعیین‌کننده تجارت و اثرات رفاهی سیاست‌های تجاری، پیامدهای توزیعی تجارت بین‌الملل، توزیع فعالیت اقتصادی و تعدیلات بازار کار بر تجارت و مهاجرت انجام داده است. فرناندو تحقیقات خود را در ژورنال‌های معتبری همچون اکانامتریکا، بررسی مطالعات اقتصادی و ژورنال اقتصاد آمریکا به چاپ رسانده است. وی دارای مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس اقتصاد از دانشگاه کاتولیک شیلی و دکترای اقتصاد از دانشگاه شیکاگو است. فرناندو از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶، برای هیات‌مدیره فدرال‌رزرو فعالیت کرد و پس از آن، به دانشکده مطالعات بین‌المللی پیشرفته دانشگاه جان هاپکینز پیوست. وی حدود دو سال در این دانشکده فعالیت کرد و پس از آن و در سال ۲۰۱۸، به عنوان استاد مدعو به دانشگاه پرینستون رفت. از سال ۲۰۱۹، وی به استخدام دانشکده اقتصاد دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا در آمده و دروس اقتصاد کلان مقطع دکترا و مالیه بین‌الملل مقطع لیسانس را در این دانشکده تدریس می‌کند.
برندگان کلارک – اهمیت مدال جان بیتس کلارک برای اقتصاددانان چیست؟
انجمن اقتصادی آمریکا جایزه‌ای دارد که به افتخار «جان بیتس کلارک» نامگذاری شده و هر سال (اخیراً) در ماه آوریل به یک اقتصاددان کمتر از 40 سال اهدا می‌شود که در توسعه و پیشرفت علم اقتصاد مشارکت قابل توجهی داشته است. این مدال از سال 1947 به اقتصاددانان جوان اهدا شد و نخستین دریافت‌کننده آن هم کسی جز پل ساموئلسون نام‌آشنا نیست.
کلارک از این جهت جایزه‌ای مهم و قابل‌اعتناست که دریافت‌کنندگان آن، اگر بر همان سبیل پیشین گام بردارند، از نامزدهای بالقوه دریافت نوبل در سال‌های بعد خواهند بود. ساموئلسون 23 سال بعد از دریافت مدال کلارک موفق به کسب جایزه نوبل شد و میلتون فریدمن، سومین اقتصاددان جوان دریافت‌کننده کلارک هم ربع قرن بعد نوبل اقتصاد را به خانه برد. به این فهرست می‌توان نام‌های بزرگ دیگری چون کنث ارو، گری بکر، دنیل مک‌فادن، جوزف استیگلیتز، مایکل اسپنس و پل کروگمن را هم اضافه کرد. آخرین کلارک‌برده‌ای که نوبل را هم به خانه برده، از قضا جوان‌ترین برنده نوبل یعنی استر دوفلوست که فاصله دریافت این دو جایزه برایش فقط 9 سال بود.
البته الزاماً هر کلارک‌برده‌ای راهش به نوبل ختم نمی‌شود و این را فهرست بلندبالای کلارک می‌گوید با این همه این مدال، اقتصاددانان جوان را وارد مسیری می‌کند که می‌تواند در آینده علمی آنها تاثیری بزرگ داشته باشد. مدالی که البته امیدواریم در سال‌های آتی به برخی اقتصاددانان جوان ایرانی که در دانشگاه‌های آمریکا مشغول تدریس و پژوهش هستند نیز تعلق بگیرد.
نوشته: محمدعلی سرابیان‌مقدم | برگرفته: تجارت فردا
Hits: 6
