رسانه های اجتماعی و تلاش های مبارزه با فساد ممکن است باهم در ابتدا عجیب و غریب بنظر بیایند، اما با ادامه تحولات روز افزون فن آوری اطلاعات و ارتباطات و استفاده فزاینده از دستگاههای تلفن همراه برای دسترسی به اطلاعات، رسانه های اجتماعی بخوبی میتوانند نقش مهمی را در راستای مبارزه با فساد ایفا نمایند.
“صدای مبارزین با فساد در رسانه های اجتماعی”، مباحثه میزگردی در کنفرانس اتحادیه بین المللی مبارزین فساد (International Corruption Hunters Alliance – ICHA) به میزبانی گروه بانک جهانی، مبحث خوبی از اهمیت رسانه های اجتماعی برای برقراری ارتباط در مبارزه با فساد ارائه کرده است. جرمی هیلمن، کریستین مونتگمری، جسیکا تیلیپمن، متی استفنسن، و جولی دیماورو اعضای این پنل مباحثه را تشکیل میدادند و نتیجه گیری جالبی را در دفاع از ادعای خود مبنی بر نقش رسانه های اجتماعی در مبارزه با فساد ارائه کرده اند.
رسانه های اجتماعی، در زمینه مبارزه با فساد، دو هدف متمایز را میتواند بدست بیاورد:
1- تجزیه و تحلیل، تفسیر و حمایت
2- بررسی و جمعیت سپاری
اولی به صورت پست های وبلاگ، بررسی حقوقی و نمایشات که به دنبال انتقال دانش و یا گسترش آن حول یک موضع خاص را در بر میگیرد. وبلاگ جهانی ضد فساد، که استفان نویسنده آنست و وبلاگ FCPA که تیلیپمن سردبیر آنست و دیماورو هم دبیر آن، هر دو درین بخش از رسانه های اجتماعی گنجانیده میشوند و از اهمیت و نفوذ خاصی در حلقات مبارزه با فساد برخوردارند.
استفان می گوید که او قادر گردیده بود تا روش شاخص درک فساد که از سوی نهاد شفافیت بین المللی منتشر میشود و همچنان گزارش کمیسیون مستقل برای تاثیر کمکها (ICAI) که از سوی وزارت انکشاف بین المللی بریتانیا (DFID) منتشر میشود، را به چالش بکشد. انتقادهای او و دیگران بر گزارش کمیسیون مستقل برای تاثیر کمکها، رهبری مجلس عوام بریتانیا را مجبور به دایر نمودن جلسه‌ی برای بررسی این موضوع ساخت. این چنین تبادلات نظر برای بهبود تجزیه و تحلیل و ایجاد گزارشات شدیدتر در مورد تلاش های ضد فساد بسیار مفید میباشد. تیلیپمن و دیماورو همچنین یادآور شده اند که نهادهای مجری قانون و دولت اغلب پستهای وبلاگ FCPA را برای تعقیب گزارشات و بروزرسانی های در رابطه با تلاشهای جامعه برای مبارزه با فساد را میخوانند و دنبال میکنند.
نوعیت دوم رسانه های اجتماعی – بررسی و جمعیت سپاری – توسط وب سایت ها براه انداخته میشود که به داوطلبان یا کاربران خود اجازه فراهم آوری اطلاعات و بازخورد به سایت را ارائه میدهند. من رشوه پرداختم (I Paid a Bribe)، یک وب سایت هندی که گزارشات ناشناس از رشوه پردازی، درخواست های برای رشوه که پرداخته نشدند و رشوت دهی یا رشوت ستانی های متوقع را جمع آوری مینماید و همچنان روزپل (RosPil) یک وب سایت روسی که کاربران داوطلب خود را برای فراهم نمودن تشریحات و جزئیات قراردادها و مناقصه های دولت روسیه تشویق مینماید، دو نمونه ازین نوع رسانه ها میتواند باشد.
با این حال، در حالی که رسانه های اجتماعی میتواند مفید باشد، باید آنرا تنها یکی از ابزارهای برای مبارزه با فساد پنداشت. ارتباط از طریق رسانه های اجتماعی زمانی میتواند بسیار موثر باشد که آن را در یک استراتژی گسترده تر از گزارش و اصلاحات گنجانید. این امر مستلزم ساختار ائتلاف و حمایت گسترده تری از سوی کسانی که در دولت و بخش خصوصی دخیل اند، میباشد. رسانه های اجتماعی می تواند در رابطه با یکجاسازی این بازیگران حول یک موضوع که بتنهایی نمیتوانند قوانین مبارزه با فساد و یا قواعد پیروی از آن را پیاده سازند، از آنها بخوبی حمایت نماید.
طوریکه آقای مونتگمری میگوید، در حال حاضر بیش از 2 میلیارد نفر به انترنت دسترسی دارند و هرگونه تلاش برای مبارزه با فساد باید از راه ها و کانال های متعدد، از جمله رسانه های اجتماعی باید معاشرت و مراودت نمایند.
برگرفته: وبلاگ اندیشکده اقتصاد و سیاست
بازدیدها: 0
