در هر محيط کاري افرادي با رفتار ناشايست يافت مي‌شود، اين شماييد که بايد بر عکس العملتان در مقابل اين اشخاص کنترل داشته باشيد تا در آينده بهتر بتوانيد از پس برخوردهاي ديگر برآييد. آيا مشکلات شما با همکارتان بر زندگي شخصي تان تاثير گذاشته است؟ آيا رييس يا کارمندتان، شما را عصبي و مضطرب مي‌کند؟
خيلي از مردم بارها تجربه برخورد منفي، غيرقابل تحمل و آزاردهنده اي را با همکار، کارمند يا رييسشان تجربه کرده اند. يکي از عوامل ضروري دستيابي به موفقيت، يادگرفتن برخورد با همه نوع افراد در محيط کار است.
انتشارات وارنر کتابي به نام : “کار کردن با تو مرا مي کشد – خود را از موقعيت‌هاي احساسي در محيط کار آزاد کنيد” نوشته کاترين کراولي و کتي الستر را در سال 2006 منتشر کرده است. در اين کتاب توصيه هايي براي شناخت مشکلات با همکاران و راهکارهايي براي کنار آمدن حرفه اي و تاثير گذار با آنها ارائه شده است.
طبق گفته اين کتاب، اولين مرحله شناخت وجود مشکل است، بعد از آن شما ياد مي گيريد چطور عکس العمل هاي خود را مديريت کنيد. در اين کتاب کسي که در يک موقعيت احساسي و پريشان گير مي کند، در دام افتاده ناميده مي شود. عکس العمل منفي چنين شخصي نسبت به همکارش مي‌تواند فيزيکي رواني يا احساسي باشد.
براي مثال زماني که رييس شخص را براي بررسي و رسيدگي به کار فرامي‌خواند، عکس العمل‌هاي فيزيکي شخص به صورت حالت تهوع، درد در شانه ها يا دل پيچه بروز مي‌يابد. نشانه هاي احساسي مي‌تواند به صورت دست پاچه شدن، بي‌طاقتي يا خستگي در زماني که شما با يک همکار يا مشتري خاص هستيد، بروز کند. اگر شما همواره در خيال يافتن راهي براي انتقام از يک همکار متقلب هستيد، اين يک نشانه رواني است.
مشکل اينجاست که ما غالباً نسبت به اين علايم بي تفاوت مي‌شويم و حتي آنها را نرمال و طبيعي مي دانيم. ناديده گرفتن اين علايم بر احساسات و وضعيت فيزيکي و موفقيت شغلي شما، تاثير منفي مي‌گذارد. اگر شما قادر به تشخيص احساسات خود هستيد، مي‌توانيد کنترل کردن آنها را نيز ياد بگيريد.
رهايي فيزيکي: اولين مرحله رسيدن به آرامش فيزيکي است. براي از بين بردن اين وضعيت براي چند دقيقه محل کار خود را ترک کنيد، براي از بين رفتن عصبانيت پياده روي کنيد يا نفس عميق بکشيد. درباره چيزي که شما را شاد مي کند، فکر کنيد. براي اينکه بتوانيد وضعيت خود را به وضوح ببينيد، بايد انرژي منفي خود را آزاد کنيد.
رهايي رواني : در اين مرحله شما بايد معقولانه به شرايط نگاه کنيد و به يک دورنماي تازه برسيد. از خود اين پنج سئوال را بپرسيد: 1.اينجا چه اتفاقي افتاده است؟ 2.واقعيت در اين ماجرا چيست؟ 3.نقش آنها چيست؟ 4.نفش من چيست؟ 5.گزينه هاي من براي انتخاب چيست؟
وقتي که شما واقعيتهاي موجود را کنار هم بچينيد، ديد شفاف تري خواهيد داشت و در نتيجه اقدام مناسب تري خواهيد کرد.
مثال: هلن که مدير فروش داخلي در يک شرکت است، کارمندي داشت که پي در پي سئوال مي‌کرد و پاسخ هاي مفصل مي‌خواست. هلن که از اين وضعيت آزار مي‌ديد، غالباً سئوالهاي او را ناديده مي‌گرفت. وقتي آن زن به رييس هلن گفت که هلن سئوالاتش را پاسخ نمي‌دهد، هلن متوجه شد که استراتژي و رفتارش نتيجه عکس داده است. هلن نگاه دقيق تري به شرايط و عکس العملهايش انداخت و حالا برخورد بهتري را لحاظ کرده است و سئوالات آن کارمند نيز کمتر شده است.
رهايي با استفاده از سخن گفتن: شما براي حمايت از خود نياز داريد از طريق پيدا کردن کلمات مناسب و يا گاهي سکوت، خود را از اين دام رها کنيد. ممکن است احساسات خود را براي کارمندي که باعث ناراحتي شما شده بازگو کنيد يا در يک جمع درباره خودتان صحبت کنيد. شما بايد راهي براي ارتباط بيابيد پس به مقصر دانستن ديگري بسنده نکنيد و از قرار دادن او در موقعيت تدافعي خودداري کنيد. ارتباط و گفتگو راه مناسبي است.
رهايي با استفاده از ابزار فراهم شده در محيط کار
اين مهم است که شما بوسيله منابعي که از طريق شرکت براي شما فراهم آورده شده، از خودتان دفاع کنيد. يک ابزار شغلي، هر روش استاندارد يا سند نوشته شده ايست که در قراردادهاي شرکت ذکر شده باشد. براي مثال اگر برخوردي بين شما و يک همکار پيش آمد، اطمينان حاصل کنيد که تمام واقعه و راه حل ها مستند جمع آوري شده باشند. در بين شرح وظايف و معيارهاي اجراي کار، به دنبال ابزاري باشيد که بتواند شما را در آينده حمايت کند تا دچار مشکل شغلي نشويد.
در پايان بايد گفت که در هر محيط کاري افرادي با رفتار ناشايست يافت مي شود، اين شماييد که بايد بر عکس العملتان در مقابل اين اشخاص کنترل داشته باشيد تا در آينده بهتر بتوانيد از پس برخوردهاي ديگر برآييد.
بازدیدها: 0
