«من اشتباه کرده‌ام»
سه کلمه است که اگر مدیرعاملی بتواند به زبان بیاورد شاهکار کرده است که عبارت است از:”من اشتباه کرده‌ام”
بعضی از مدیران به بهانه اینکه کشمکش در سازمان نباشد، اجازه بیان نظرات مختلف را نمی‌دهند. سفارش نویسنده این است که اختلاف نظر را تحمل کنید. زیر دستان مستقیم خود را تشویق کنید به شور و شوق. اختلاف‌های فکری خود را بیان کنند. جلسه‌های پر سر و صدا معمولا نشانه‌ی پیشرفت است. جلسات بی‌روح غالبا نشانه لاینحل ماندن مسائل مهم است. در برابر جلسه‌های شخصی موضع بگیرید اما نه آن اندازه که مبادله فکر و اندیشه را ناممکن سازد.
مدیرعامل می‌خواهد رویین تن باشد: مدیران عامل انسان‌هایی هستند به نسبت قدرتمند. شکنندگی در برابر همتایان و زیردستان صفت دلچسبی نیست. آنها به خطا گمان می‌کنند اگر کارکنان بتوانند آزادانه با افکار و نظرهای مدیران مخالفت کنند، ابهت و اعتبارشان در چشم کارکنان زایل می‌شود، لذا نویسنده این طور توصیه می‌کند:
کارکنان خود را فعالانه تشویق کنید تا نظرهای شما را به چالش بکشند. از حیث شهرت و منیت خود به آنها اعتماد کنید. عالی‌ترین سطح اعتماد همین است. آنها اعتماد شما را محترمانه و صادقانه باز پس خواهند داد. همراه با شوق به آسیب‌پذیری در میان همتایان، مدیران عاملی که به حاصل کار بیش از مقام، به مسوولیت‌خواهی بیش از کسب محبوبیت، به شفافیت بیش از همنوایی و به اعتماد کردن بیش از رویین تنی توجه دارند، بازهم احتمال دارد در کار خود ناکام شوند. اما علت ناکامی آنها فشارهای خارج از اندازه رقابت و بازار خواهد بود.
سه کلمه است که اگر مدیرعاملی بتواند به زبان بیاورد شاهکار کرده است که عبارت است از:”من اشتباه کرده‌ام”
راه نجات این است که مشتاقانه در خود تامل کنیم و وسوسه‌ها را فاش کرده و با بی‌پروایی با آنها برخورد کنیم.
Hits: 0
